karavana mermiler ve boş kovanları

bu karanlık hangi odalardan kaçıp doldu gözlerine bilirim

okurum satır satır mimiklerinde gezinen başıboş feryatları

duyarım, kim ki sana boyun eğer, kaçışlar ve hatırlayışlar giyinir çıplak bedenine

ben bilirim hangi çağlara nasıl koşulur voltalar

kim nasıl arar  kaçırdığını heveskar yarınlarda

sözler yetmiyor geniş alınlara derin çizgiler çekmeye

acılar çağlamaktadır yırtık ceplerinde paltonun

mahkeme ilamları uçuşurken ayaklar altında

ben fikirler solurum, parazitler hücum eder ayaklarıma

sıkılmış dişlerimden dökülen küfürlerle avunur

kalkmayan yumruklarımdan kaçan hikmetlere ağlarım

arkamdan koşan yetimlerin sesleriyle

çağlar arası beşiklerde uyuyakalırım